از انواع درونگراها چقدر می‌دانید؟

درونگراها انواع مختلفی دارند که در این مقاله به بررسی آن‌ها در قالب چهار گروه اصلی افراد درونگرا می‌پردازیم. با وب‌سایت مدیر شاد همراه باشید.

درونگراها برخلاف تصور رایج نه‌تنها کمبودی ندارند بلکه افرادی هستند که در اغلب موارد، انرژی روحی‌شان را از خودشان می‌گیرند. شما در اطرافتان تعداد بسیار زیادی افراد درونگرا را می‌توانید ببینید؛ اما درونگراها نیز انواع مختلفی دارند.

یکی از روانشناسان و محققان موضوع درونگرایی، به نام «جاناتان چک» (Jonathan Cheek) که کتاب‌هایی نیز در این زمینه نوشته است؛ می‌گوید: «اصطلاح درونگرایی اصطلاحی بزرگ و گسترده است و درونگراها به چهار طیف تقسیم می‌شوند که هریک از آن‌ها ویژگی‌های خود را دارند.»

این چهار نوع درونگرایی عبارت‌اند از:

• «درونگرایی اجتماعی» (Social Introversion)
• «درونگرایی اندیشه‌ورز» (Thinking Introversion)
• «درونگرایی مضطرب»(Anxious Introversion)
• «درونگرایی مهارکننده» (Restrained Introversion)؛

در ضمن امکان دارد هریک از این نوع درونگراها خصلتی را که صاحب آن هستند به میزان کم یا زیاد همراه با برخی خصوصیات شخصی داشته باشند. اکنون به بررسی این چهار نوع درونگرایی، از دیدگاه جاناتان چک می‌پردازیم.

چهار گروه اصلی درونگراها

۱. «درونگرایی اجتماعی» (Social Introversion)

این نوع از درونگراها از تنها ماندن لذت می‌برند و مایل به حضور در جمع و اجتماعات نیستند و اگر هم زمانی مجبور به شرکت در یک جمع یا تشکیل گروه شوند؛ تا حد امکان ابعاد آن جمع یا گروه را محدود و کوچک انتخاب می‌کنند.

آن‌ها انرژی خودشان را از تنها ماندنشان می‌گیرند و این مهم‌ترین ویژگی این گروه از درونگراها است.

حضور انسان‌های متعدد در دور و بر درون‌گراهای اجتماعی می‌تواند آن‌ها را ازلحاظ احساسی، ذهنی و حتی فیزیکی ناراحت کند.

نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که یک درون‌گرای اجتماعی ازنظر افراد عادی می‌تواند با فرد خجالتی اشتباه گرفته شود. درونگراها و خصوصاً درونگراهای اجتماعی، خجالتی نیستند.

آن‌ها از حضور در اجتماعات یا بودن در کنار افراد دیگر خجالت نمی‌کشند بلکه فقط از این موارد خوششان نمی‌آید و تنهایی‌شان برایشان لذت‌بخش‌تر است؛ مثلاً این نوع از درونگراها تنها ماندن با یک کتاب یا کامپیوتر را به شرکت در یک مهمانی ترجیح می‌دهند.

درونگرایی اجتماعی نزدیک‌ترین حالت به تصوری است که مردم عادی از موضوع درونگرایی دارند.

۲. «درونگرایی اندیشه‌ورز» (Thinking Introversion)

اصطلاح درونگرایی اندیشه‌ورز، اصطلاحی جدیدتر است. این نوع از درونگراها ذاتاً به فکر کردن در مورد همه‌چیز و همه‌کس علاقه‌مند هستند.

یک درون‌گرای اندیشه‌ورز به تجزیه‌وتحلیل و تفکر در مورد گفته‌ها، رویدادها و خاطرات، دل‌بستگی زیادی دارد.

برخی از درون‌گرایان اندیشه‌ورز برای خودشان یک دنیای فانتزی درونی دارند اما باید بدانید که این دنیای درونی، حالت عصبی یا روانی ندارد، بلکه بیشتر، یک نوع خلاقیت و قدرت آفرینش ذهنی و گاهی نیز نشخوار فکری است.

تعجب نکنید؛ ولی تنها یک درون‌گرای اندیشه‌ورز می‌تواند رمانی خیالی مانند «هری پاتر» بنویسد!

گزینش تنهایی توسط یک درون‌گرای اندیشه‌ورز می‌تواند علتی متفاوت با بقیه‌ی درونگراها داشته باشد. امکان دارد یک درون‌گرای اندیشه‌ورز خود را در میان هر جمعی و حتی در اجتماع به نحوی بسیار آزاردهنده صاحب معلومات یا درکی بسیار بیشتر و قادر به درک مسائلی ببیند که دیگران از فهمیدن آن عاجز هستند و به همین دلیل دوست نداشته باشد که در بین جمع باشد!

۳. «درونگرایی مضطرب»(Anxious Introversion)

این نوع از درونگراها را از حالت و رفتارشان می‌توان سریع‌تر تشخیص داد. یک درون‌گرای مضطرب از وضعیت و موقعیت‌های اجتماعی، احساس نگرانی می‌کند. دقت کنید که ویژگی این نوع از درونگراها پیچیده‌تر از درونگراهای اجتماعی است.

گفتیم که یک درون‌گرای اجتماعی از اجتماعات و حضور افراد در دور و برش خوشش نمی‌آید اما یک درون‌گرای مضطرب می‌تواند به مهمانی‌ها و اجتماعات مختلف برود ولی در ضمن همیشه در بین جمع، نوعی حس غریب بودن و یا نوعی حس مضطرب بودن داشته باشد.

جالب است بدانیم که یک فرد درون‌گرای مضطرب حتی وقتی خودش را در بین یک جمع یا گروه تصور می‌کند نیز این حس و یا استرس غریب بودن را دارد.

اگر احیاناً شما نیز در خودتان حالت درونگرایی مضطرب را احساس می‌کنید؛ بهتر است که استراتژی‌هایی برای رفع نگرانی‌های خود تعیین کنید.

به این منظور می‌توان از مشاوره با متخصصان امر استفاده کرد. هم‌چنین این نوع از درونگراها باید در تقویت اعتمادبه‌نفس خود بیشتر بکوشند.

۴. «درونگرایی مهارکننده» (Restrained Introversion)

این نوع از درونگرایی یکی از درون‌گرایی‌هایی است که کمتر شناخته شده و خیلی کم موردتوجه عموم واقع می‌شود.
شاید این مثال به نظرتان مضحک بیاید ولی ذهن و خُلق‌وخوی این نوع از درونگراها شبیه حالت موتور «هوندا» است.

موتور هوندا طبیعت سردی دارد؛ یعنی دیر گرم می‌شود ولی وقتی گرم شد می‌توان با آن طولانی‌ترین مسافت‌ها را طی کرد؛ ذهن و احساس یک درون‌گرای مهارکننده نیز همین حالت را دارد!

این نوع از درونگراها دیر انس می‌گیرند، آن‌ها قادر هستند که از حضور در جمع و معاشرت با دیگر انسان‌ها لذت ببرند اما این کار حتماً مستلزم این است که به آن موقعیت یا به آن انسان‌ها عادت کنند و این امر همیشه کم یا زیاد، نیاز به زمان دارد.

یک درون‌گرای مهارکننده ترجیح می‌دهد در یک جمع منتظر بماند و فوراً حرفش را نمی‌زند یا حرکت خاصی انجام نمی‌دهد. او ترجیح می‌دهد که راجع به حرفش بیشتر فکر کند و منتظر بماند.

اکنون پس از اطلاع از چهار طیف اصلی درونگراها این نکته را نیز باید بدانیم که امکان دارد در برخی از درونگراها دو یا هر چهار ویژگیِ فوق وجود داشته باشد؛ ولی در این صورت نیز یکی از آن‌ها چشمگیرتر خواهد بود.

همان‌طور که قبلاً نیز اشاره کردم، درون‌گرایی در نظر مردم عادی با بسیاری از خصلت‌های دیگر مانند خجالتی یا منزوی بودن اشتباه گرفته می‌شود. به‌طورکلی باید بدانیم که تعریف درونگرایی و انواع آن با اتکا به چنین خصلت‌هایی کاملاً اشتباه است.

در حقیقت اگر می‌خواهید در تعریف درست درونگرایی و انواع آن دچار اشتباه نشوید؛ باید ببینید که درونگرایی چه چیزی نیست!

خوشحال خواهم شد که نظر شما را در مورد انواع درونگرایی و درونگراها در بخش نظرات بخوانم.